Siyasi Hitabet Örnekleri-1
I. Abdülhamit
Cennetmekan Abdülhamid- Sâni, 21 Eylül 1842 tarihinde İstanbul’da dünyaya geldi. 10 Şubat 1918’de vefat etti. Sultan Abdülmecid’in oğludur. Annesi, Tirimüjgan Sultan’dır. İyi bir eğitim gördü. Kültür derslerinin yanında musiki dersleri aldı ve piyano çalmayı öğrendi. 31 Ağustos 1876 tarihinde tahta çıktı, 27 Nisan 1909 Salı gününe kadar 32 sene, 7 ay, 27 gün saltanat sürdü. Yıkılmak üzere olan Osmanlı İmparatorluğu’nu 33 yıl ayakta tutmayı başarmış büyük bir padişahtır.
Siyonizmin babası olan Theodor Herzl, Filistin’i alıp dünya Yahudilerini orada toplamak ve bir Yahudi devleti kurmak istiyordu. Bu konuda en büyük engel, II. Abdülhamit’ti. Herl, bir Yahudi devleti kurma fikrine bağlandıktan hemen bir yıl sonra İstanbul’a gelmiş, II. Abdülhamit’le görüşme yollarını aramıştır. II. Abdülhamit’ten, Osmanlı Devleti’nin bütün dış borçlarının silinmesi karşılığında Filistin’in Yahudilere verilmesini istemiş, fakat bir şey elde edememiştir. Theodor Herzl, 1896’da, arkadaşı Newlinsky’yi görüşme talebinde bulunmak üzere II. Abdülhamit’e göndermişti. II. Abdülhamit, Newlisky’yi dinledikten sonra, Herzl’e iletmesi için şunları söyler:
“Mösyö Herzl sizin arkadaşınız olduğuna göre benim de dostum demektir, kendisine bu meselede artık hiçbir teşebbüste bulunmamasını öğütleyiniz. Benim bir karış toprak vermem söz konusu olamaz. Zira istenen toprak bana ait değildir. O, milletime aittir. Bu devleti kuran ve kanıyla besleyen milletime… Herhangi birine vermek veya bizden koparılmasına razı olmaktansa, yeniden kanımızla yıkamayı tercih ederiz.
Benim, Suriye ve Filistin’den gelen iki alayım Plevne’de son neferlerine kadar şehit oldular. Türk imparatorluk toprakları bana değil, Türk Milleti’ne aittir. Bu imparatorluğun hiçbir parçasını hiçbir kimseye veremem. Yahudiler şimdilik milyarlarını biriktirsinler. Kim bilir, bir gün bu imparatorluk paylaşılırsa, onlar da istediklerini belki de bir şey ödemeden elde edebilirler. Fakat ancak kadavramız paylaşılır, canlı vücuttan parça koparılmasına müsaade edemem.”
Benim, Suriye ve Filistin’den gelen iki alayım Plevne’de son neferlerine kadar şehit oldular. Türk imparatorluk toprakları bana değil, Türk Milleti’ne aittir. Bu imparatorluğun hiçbir parçasını hiçbir kimseye veremem. Yahudiler şimdilik milyarlarını biriktirsinler. Kim bilir, bir gün bu imparatorluk paylaşılırsa, onlar da istediklerini belki de bir şey ödemeden elde edebilirler. Fakat ancak kadavramız paylaşılır, canlı vücuttan parça koparılmasına müsaade edemem.”